তোমাৰ সতে মোৰ চিনাকী বহুযুগৰ
সেই তাহানিতে,
যেতিয়া বালিৰে কচুপাতত,
লুকাভাকু খেলিছিলো৷
কঠাঁলৰ আঠাৰে জিঞা ধৰিবলৈ দৌৰিছিলো৷
পানীত সাতুৰি প্রতিযোগিতা কৰিছিলো৷
নদীত মাছ মাৰিবলৈ লগত গৈছিলো৷
পথাৰত চিলা উৰাবলৈ দৌৰিছিলো৷
সেই সময়ত,
হৃদয়টো আছিল "সুকোমল"
বুজিবলৈ সহজ আছিলা তুমি
দেখাত হাহিমূখীয়া!
অথচ পৰিবেশটো শিক্ষিত নাছিল৷
দিনবোৰ ভাগৰি যোৱাৰ লগে লগে,
আজিৰ খেয়ালী সমাজত,
সমস্যা বহুল যান্ত্ৰিক যাত্ৰাই
নতুনত্বৰ খোজে,
পুৰণি স্মৃতিবোৰ পাহৰি,
নিজ পৰিচয়ৰ পৰা,
বহু দূৰলৈ আতৰি গৈছা৷
জন্মভূমি, আত্মীয়তাৰ পৰিচয়
সলনি হৈছে৷
ভীৰৰ মাজত নিজক আতৰাবলৈ
অচিনাকী ৰূপত....
যেন!!!
এক বিশ্ৰাম বিহিন পথিক৷
*********************
#ৰাজিদুল_ইছলাম
No comments:
Post a Comment